Eric Clapton, is van Britse komaf en begon na een paar optredens met minder gekende bands in 1963 aan een 18 maanden carrière bij de ‘Yarbirds’ waarbij hij toen reeds zijn nickname ‘slowhand’ kreeg. Na de ‘Yardbirds’ ging Clapton spelen bij John Mayall zijn Bluesbraekers waar hij vollop tot ontplooing kwam. Eind 1966 richtte hij samen met Jake Bruce en Ginger Baker de groep ‘Cream’ op en kende er internationaal een enorm succes mee. In 1969 was hij ook samen met Steve Winwood de bezieler van Blind Faith. 1970 werd de start van Derek & the Dominos waaruit één van zijn grootste successen volgde met Layla. Eric Clapton kreeg familiaal enkele rake klappen maar ondanks alles staat hij er nog steeds en ook zijn samenwerking met JJ Cale wierp vruchten af.

Steve Winwood, is eveneens als Eric Clapton een Britse belastingbetaler en werd in het begin van zijn carrière  bekend om zijn kunsten op het Hammond orgel. Op jonge leeftijd lid werd van de Spencer Davis Groep met als gekende hits ‘Keep On Runnin’’ en ‘Gimme Some lovin’ , ook werkte hij als begeleider voor o.a. JL Hooker en Muddy Waters. In 1967 richtte hij samen met Jim Capaldi, Chris Wood en Dave Mason de band ‘Traffic’ op en in 1969 volgde ‘Blind Faith’ dat vrijwel onmiddellijk terug ter ziele ging. Na nog een poging om Traffic terug ‘on track’ te krijgen begon Steve in 1977 aan zijn solocarrière.   

Madison Square Garden, is gekend als de thuishaven voor de basketbalploeg de ‘New York Knicks’ maar in de muziekwereld geprezen als een uitstekende uitvalbasis voor concerten waar diverse grootheden reeds op het podium stonden. Het is daar dat in 2008 drie nachten op rij voor een uitverkochte tempel Eric Clapton en Steve Winwood deze dubbel CD met als titel ‘Live At Madison Square Garden’ opnamen.

Deze dubbel is een bloemlezing uit de ‘blues’ carrières van beide grootheden en net als in New York zal het ook in juli van dit jaar op het BRBF te Peer stomend heet worden al zal Steve Winwood  het daar zonder Clapton moeten doen.
Opener van dit album is er meteen één van de hand van Winwood en deze ‘Hard To Cry Today’  zal zeker en vast ook aan bod komen in Peer. Omdat Clapton toch wel wat te danken heeft aan JJ Cale volgen er ook uiteraard van deze grootheid enkele nummers zoals ‘Low Down’ dat de typische speelstijl van JJ Cale bevat, maar ook superhits als ‘After Midnight’ en uiteraard ‘Cocaine’ komen aan bod.

Blues is natuurlijk ook van de partij met nummers van Robert Johnson met ‘Rambling On My Mind’ en o.a. ook ’Double Trouble’ van de hand van Otis Rush en ‘Sleeping On The ground’ van Sam Myers. Omdat Winwood ook een band had met oppergod Jimmy Hendrix kunnen ‘Little Wing’ en uiteraard ‘Voodoo Chile’ niet achterwegen blijven en ook met dit laatste nummer oogstte Winwood succes.
De samenwerking van Winwood met Jim Capaldi leverde o.a. ‘Pearly Queen’ en Dear Mr. Fantasy’ op. Hoogstandjes op deze dubbel zijn ook ‘Them Changes’ van Buddy Miles en opvallen mag wel ‘Georgia on My Mind’ worden genoemd waar enig kippenvel wordt mee opgewekt.

Uiteraard zullen er vorig jaar niet al te veel landgenoten in New York aanwezig geweest zijn en daarom is het alvast aan te raden af te zakken in juli naar de weide van Peer waar Steve Winwood zonder meer enkel van deze nummer ten gehore zal brengen. Afspraak aldaar!